Psy małych ras mogą jeść 3–4 razy dziennie. Psy ras większych i średnich najlepiej karmić dwa razy dziennie. Dawkowanie karmy jest bardzo ważne. Najlepiej ważyć karmę na wadze kuchennej. Porcje karmy podane na opakowaniach to porcje dzienne. Jeżeli podajesz psu 2 posiłki, podziel dzienną dawkę na dwie porcje. Takie są skutki jedzenia papryki. Czy można jeść paprykę codziennie? Papryka jest niskokaloryczna, jednak jest ciężkostrawna, dlatego nie należy przesadzać z jej ilością w codziennej Raz na kilka dni podaj chomikowi kawałek owocu, warzywa może jeść codziennie! Chomiki uwielbiają świeże warzywa, np.: ogórka. Dla dobrego samopoczucia tego małego zwierzątka, niezbędne jest również podawanie mu owoców, m.in jabłek. Chomiki mogą jeść także orzechy oraz niełuskane ziarenka słonecznika. Kuskus to smakowita kasza, która pochodzi z Afryki Północnej. Na tych terenach do dziś symbolizuje szczęście i bogactwo. Kasza kuskus zyskała tak dużą popularność w naszej kuchni za sprawą jej smaku i łatwości przyrządzania. Dziś, kiedy ciągle brakuje nam na wszystko czasu, szukamy sposobów na szybki i dobry obiad lub kolację. Kasza kuskus to pyszne rozwiązanie, gotowe w Ugotuj fasolkę (najlepiej na parze). Nie przykrywaj. Potrwa to około 15-20 minut. Obierz czosnek i przeciśnij przez praskę. Połącz z olejem, miodem, musztardą oraz solą, pieprzem i sokiem z połowy cytryny. Dokładnie zamieszaj i odstaw na bok. Obraną cebulę pokrój w drobną kostkę. Ogórki pokrój w pół plastry. Tymczasem paprykę ostrą posadzę w większej donicy. W zeszłym roku upewniłam się, że ta roślina bardzo dobrze czuje się i rośnie w uprawie pojemnikowej. Znacznie lepiej niż pomidory. Ale tak samo jak pomidory uwielbiają słońce, musimy więc znaleźć dla niej w ogrodzie jak najbardziej nasłonecznione miejsce. bGydBso. Jeśli wahasz się, czy truskawki dla psa to dobre rozwiązanie, w tym tekście znajdziesz odpowiedź na swoje pytanie. Nie wiesz, czy pies może jeść truskawki? Zapoznaj się z informacjami poniżej! Jeśli zastanawiasz się, czy pies może jeść truskawki, bez większych oporów możesz podzielić się nimi z czworonogiem. Są one zdrowe, o ile pochodzą oczywiście ze sprawdzonego źródła. Zawierają między innymi: witaminę C – więcej niż cytrusy;antyoksydanty;krzem;fosfor;magnez;witaminy z grupy B. To jednak nie wszystko. Te owoce dla psa sprawdzą się nawet w przypadku zwierząt z nadwagą czy cukrzycą. Truskawki mają bowiem bardzo niski indeks glikemiczny i dostarczają niewielu kalorii. Oznacza to, że pies i truskawki to dobre połączenie, jeśli tylko twój pupil nie jest alergikiem. Owoce te mogą bowiem uczulać. Truskawki dla psa – jak je podawać? Zastanawiasz się, czy truskawki dla psa to dobry pomysł? Podawaj dojrzałe owoce bez zielonych elementów. Dokładnie je umyj, zwłaszcza gdy nie kupujesz ich z pewnego źródła. Niech na początku pies je truskawki w małej dawce. Mogą one bowiem powodować bóle brzucha. Choć nie ma wątpliwości co do tego, czy pies może jeść truskawki, unikaj podawania ich w dużej ilości – zawierają bowiem szkodliwe salicylany. Nie serwuj ich też z cukrem, lukrem albo śmietaną. Jakich owoców nie może jeść pies? Choć psy zwykle mogą zjadać większość owoców, to istnieją takie gatunki, które nie są wskazane. Jakich owoców nie może jeść pies? Są to: wszystkie cytrusy;winogrona;owoców pestkowych, jeśli mają w sobie pestki;awokado. Spożycie tych produktów może wywołać u psa silne zatrucie. Wiesz już, czy pies może jeść truskawki i jakich owoców należy unikać w jego diecie. Pamiętaj, że zbilansowane żywienie gwarantuje zwierzęciu zdrowie, ale i przedłużenie życia. Według badań naukowych, psy żyją nawet do dwóch lat dłużej, gdy mają prawidłową masę ciała i są właściwie żywione. Króliki są dość delikatnymi pupilami, które wymagają odpowiedniej troski oraz dobrych warunków bytowych. Nie bez znaczenia okazuje się także kwestia żywienia, która może wpłynąć nie tylko na dobrą kondycję futerka, ale i zapobiegać wielu groźnym chorobom. Dlatego poniżej podpowiemy, co jedzą króliki domowe, omówimy najpopularniejsze, polecane produkty oraz najważniejsze zasady żywieniowe. Na koniec wskażemy też, ile żyje królik szukasz więcej porad i informacji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o królikach. Co jedzą króliki domowe? Jedzenie gotowe czy przygotowane przez właściciela? Dieta królika domowego powinna przypominać naturalne warunki żywieniowe. Żyjące na wolności zajęczaki lubią warzywa, siano i zioła. Taki pokarm sprawdza się również w żywieniu domowym. W ofertach sprzedaży znajdziemy także różnorodne pokarmy gotowe. Tego typu jedzenie jest odpowiednio dobrane do potrzeb domowego pupila, a czasem również do wymagań rasy miniaturowej. Dobrej jakości, gotowy pokarm ze sklepu posiada odpowiednio dobrane witaminy oraz minerały i świetnie sprawdzi się jako jedzenie dodatkowe. Podstawę powinno stanowić dobrej jakości sianko. Co prawda króliki domowe lubią i chętnie jedzą niemal wszystkie pokarmy roślinne, jednak dobrze byłoby połączyć odpowiednio dobrany, gotowy pokarm oraz jedzenie w postaci sianka, ziół oraz świeżych warzyw. Dzięki temu jedzenie będzie bardziej urozmaicone, a pokarm hodowlany spełni wszystkie potrzeby żywieniowe królika. W klatce powinna znajdować się również świeża woda. Królik musi mieć do niej nieograniczony dostęp. Najlepszym rozwiązaniem okazują się specjalne poidełka, które montuje się na prętach klatki. W dozowniku codziennie wymieniamy wodę, a w razie potrzeby rozpuszczamy w niej dodatkowe preparaty witaminowe. Co jedzą króliki? Najlepsze warzywa i owoce Aby w pełni odpowiedzieć na pytanie, co jedzą króliki, musimy omówić najpopularniejsze warzywa, które powinny znajdować się w jadłospisie zajęczaków. W sezonie wiosennym i letnim możemy karmić pupila wieloma świeżymi roślinami. Preferowane są takie warzywa jak korzeń marchewki, papryka, korzeń selera, buraki czy korzeń pietruszki. Domowe króliki bardzo lubią warzywa i nic nie stoi na przeszkodzie, by podawać im świeże, sezonowe rośliny. Pamiętajmy jedynie, że zajeczak nie może jeść ich w nadmiarze. Karmienie zbyt dużą dawką warzyw może powodować otyłość, a brak twardych pokarmów doprowadzi do przerostu zębów, które nieustannie rosną przez całe życie każdego zajęczaka. Jest to dość istotne, bowiem przerośnięte zęby sprawiają pupilowi duży dyskomfort i mogą zapoczątkować choroby. W warunkach hodowlanych przyjmuje się, że warzywa nie powinny stanowić więcej niż 15 procent podstawowej diety. Pozostałe jedzenie opiszemy w dalszej części tekstu. Jeśli szukasz więcej porad, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o żywieniu królika. Czy można karmić królika sianem? Karmienie sianem jest bardzo wskazane przy każdej rasie królików domowych. Nasz mały pupil może co prawda zjadać inne pokarmy, jednak to właśnie siano powinno stanowić około 60 % jego codziennej diety. Co prawda niektóre króliki bardziej lubią warzywa czy owoce, jednak to właśnie karmienie sianem zapewni im długie zdrowie. Jest to produkt stanowiący naturalny element żyjących na wolności zajęczaków. W sianie znajdują się wszystkie niezbędne witaminy i minerały. Królik może jeść siano o dowolnej porze. Zaleca się, aby tego typu jedzenie było dostępne na okrągło. Warto wiedzieć, że sianko pozwala na ścieranie zębów, które rosną przez całe życie królików. Super akcesoria dla królików - sprawdź je! Porady, co jedzą króliki, czyli czym karmić króliki, a czego unikać Karmienie ziołami – co królik może jeść? Świeże i suszone zioła stanowią świetne uzupełnienie diety królików domowych i hodowlanych. Karmienie tego typu produktami zapewnia naszym pupilom dużą dawkę witamin. Młody królik domowy może jeść mniszek lekarski lub babkę jajowatą, które znajdziemy w niemal każdym ogrodzie. Karmienie może bazować także na świeżych lub suszonych liściach malin, tymotce, babce szerokolistnej, liściach brzozy czy tymotce łąkowej. Karmienie królika może również obejmować suszone lub świeże gałązki z drzew. Króliki z reguły bardzo je lubią, a przy okazji mają możliwość ścierania zębów. Tego typu jedzenie sprawdzi się zarówno w przypadku domowych miniaturek, jak i królików hodowlanych. Ile żyje królik miniaturka i jak dobrać odpowiedni transporter dla królika? Wiemy już, co lubią zajęczaki i co może jeść nasz domowy pupil. Przed zakupem młodego osobnika warto także wiedzieć, ile żyje królik miniaturka i jak dobrać odpowiedni transporter dla królika. Ile żyje królik miniaturka? Średnia długość życia może być uzależniona od konkretnej rasy. Ogólnie przyjmuje się, że pupil domowy żyje średnio około 7 do nawet 10 lat. Aby zapewnić pupilowi długie życie, trzeba go odpowiednio karmić i zapewnić dobre warunki do egzystencji. Przed zakupem małego zajęczaka warto też kupić dobry transporter dla królika. Dzięki temu umożliwimy bezpieczną podróż, a także zyskamy miejsce, w którym króliczek będzie przebywał podczas czyszczenia woliery. Transporter dla królika powinien być dostosowany do docelowej wielkości naszego pupila. Jest to ważne kryterium wyboru, wpływające na komfort podczas podróży. Dobrze dobrany transporter dla królika powinien umożliwić swobodną zmianę pozycji oraz przekręcenie ciała. Pamiętajmy także o wlotach wentylacyjnych, zapobiegających przegrzaniu się wnętrza małego pomieszczenia. Co prawda nie należy karmić pupila w czasie podróży, jednak dobrze sprawdzi się przestronne wejście, które umożliwi uspokojenie zwierzęcia. W ofertach sprzedaży znajdziemy zarówno plastikowy, jak i metalowy transporter dla królika. Wybór jest uzależniony od naszych preferencji. Trzeba przy tym zaznaczyć, że produkty metalowe są zazwyczaj bardziej trwałe. Przy wyborze transportera możemy także zwrócić uwagę na mocowanie do samochodu. Najtańsze modele przypina się pasami samochodowymi, jednak nie posiadają one żadnych zaczepów, co utrudnia prawidłowy montaż. Lepiej wyposażony transporter będzie posiadał specjalne wgłębienia lub mocowania, w które wkładamy pasy samochodowe. Dzięki temu zwiększamy komfort montażu, a jednocześnie zmniejszamy ryzyko przesuwania się transportera na boki. Czy ten artykuł był dla Ciebie pomocny? Dla 96,3% czytelników artykuł okazał się być pomocny Chomiki Roborowskiego to niewielkie, ale niesamowite zwierzęta. Przy odrobinie wysiłku i cierpliwości mogą być naprawdę świetnymi towarzyszami dla dzieci i dorosłych. Są niezależne i nie potrzebują dużo uwagi. Choć nie są jeszcze tak znane jak chomiki dżungarskie czy syryjskie, cieszą się coraz większym zainteresowaniem. Co trzeba wiedzieć o chomikach Roborowskiego? Spis treści: ( kliknij aby przejść )Chomik Roborowskiego – najważniejsze informacjeNiezwykły wygląd chomika RoborowskiegoNajlepsze warunki dla chomika RoborowskiegoKlatka i podłożeAkcesoriaChomiki Roborowskiego – żywienieJak karmić?Jak nie karmić?Pielęgnacja chomika RoborowskiegoA może jednak kąpiel? Jak oswoić chomika Roborowskiego?Pierwsze dni w domuSmakołykiWyższy poziom znajomościDla kogo chomik Roborowskiego? Opinie i fakty Chomik Roborowskiego – najważniejsze informacje Chomik Roborowskiego, zwany jest również chomicznikiem malutkim. To gatunek gryzonia, który pochodzi z terenów Azji Środkowej. W naturalnym środowisku zamieszkuje pustynie i inne piaszczyste tereny. Jak sugeruje nazwa, jest najmniejszym przedstawicielem rodziny chomików. Chomicznik malutki odkryty i opisany został po raz pierwszy dopiero w 1894 r. Prawie 10 lat później – w 1903 roku zainteresowanie gatunkiem zaczęło sukcesywnie rosnąć, a chomiki Roborowskiego (za sprawą naukowców i miłośników zwierząt) powoli pojawiały się w każdym zakątku świata. Hodowle prywatne spopularyzowały gatunek dopiero około lat 90. XX wieku. Średnia długość życia chomika Roborowskiego wynosi 2-3 lata, chociaż w warunkach domowych mogą to być nawet 4 lata. Niezwykły wygląd chomika Roborowskiego Chomik Roborowskiego ma miękkie futerko o barwie jasnobrązowej (piaskowej), którego odcień zmienia się wraz z porą roku. Latem jest lekko czerwone, a zimą szare. Długość włosia to ok. 9 mm. Również brzuch, kończyny i stopy porośnięte są gęstym futrem. Cechą charakterystyczną są jasne plamy nad oczami (które mogą przypominać brwi) oraz brak pręgi grzbietowej. Dorosły chomik Roborowskiego osiąga rozmiary, które nie przekraczają zazwyczaj 5 centymetrów. Przypuszcza się, że istnieje 10 różnych odmian chomika Roborowskiego, ale póki co, kwestia nie została odpowiednio zbadana i nadal stanowi przedmiot sporu naukowców. Na wnioski (i klasyfikację) z pewnością trzeba będzie zaczekać. Tłumaczy to jednak pewne rozbieżności w wyglądzie chomików dostępnych w hodowlach i sklepach. Najlepsze warunki dla chomika Roborowskiego W przeciwieństwie do innych przedstawicieli gatunku, chomiki Roborowskiego mogą być trzymane w parach (lub nawet grupach) tej samej płci, o ile były razem od wczesnego wieku. Klatka i podłoże Minimalne wymiary klatki w przypadku jednego osobnika to 50×70 cm, ale jak wiadomo – im więcej, tym lepiej. Dla każdego kolejnego chomika, trzeba odpowiednio zwiększyć wymiary klatki. Pręty powinny być gęsto rozstawione, bo chomiki Roborowskiego to sprytne i zwinne zwierzęta, które z pewnością wykorzystają okazję, by trochę pozwiedzać teren poza klatką. Podłoże powinno być głębokie na (przynajmniej) 15-20 cm – chomiki uwielbiają kopać nory w których składają jedzenie lub chowają się w sytuacjach zagrożenia. Akcesoria Chomiki Roborowskiego są bardzo aktywne, koniecznością jest umieszczenie w klatce kołowrotka. I chociaż określenie maksymalnego rozmiaru nadal budzi wątpliwości ekspertów, przyjmuje się, że nie powinno być to więcej niż 18 cm. Chomiczniki malutkie są bardzo lekkie, zbyt duże koło może sprawić im problem podczas poruszania się. Chomiki Roborowskiego nie czują się zbyt pewnie na otwartych przestrzeniach, dlatego warto zapewnić im odpowiednie kryjówki. Domki, tunele czy nawet gałęzie sprawdzą się idealnie. O ile to możliwe, klatka powinno być oddalona od okien i drzwi. Chomiki nie tolerują przeciągów, są również wrażliwe na nadmierną ekspozycję na słońce. W naturalnych warunkach chomiki Roborowskiego to stworzenia wszystkożerne. Podstawę ich diety stanowią zboża, nasiona, warzywa, owoce i rośliny, ale spożywają również owady i mięso – choć w znacznie mniejszych ilościach. Podobnie przy chomikach hodowanych w domu – karma powinna zawierać ziarna i różne drobne nasiona (może być jakaś dobra, pełnowartościowa dedykowana mieszanka). Zapotrzebowanie na białko doskonale uzupełnią owady – żywe lub suszone. Jak karmić? Karmę warto „ukryć” lub delikatnie zakopać pod powierzchnią podłoża. Metoda przypomina zwierzętom poszukiwanie jedzenia w warunkach naturalnych (żerowanie). Dzienna ilość pożywienia zależna jest przede wszystkim od masy ciała chomika (chociaż jest to zazwyczaj łyżka karmy na każdego osobnika). Jeśli chodzi o wodę, poidełka są z pewnością bardzo popularne i wydają się świetnym rozwiązaniem, ale chomikom lepiej podawać wodę w misce (ceramicznej lub ze stali nierdzewnej). To nie tylko naturalne, ale i wygodne. Jak nie karmić? W trosce o zdrowie i witalność chomików Roborowskiego należy zrezygnować z kilku produktów w diecie, które mogą zaszkodzić zwierzakowi. Wśród najpowszechniejszych należy wymienić: liście i zielone części pomidoratłuste mięsopaprykęcebulęczosnekcytrusynasiona jabłekbakłażancukier Pielęgnacja chomika Roborowskiego Pielęgnacja chomika Roborowskiego nie jest szczególnie wymagająca. Chomik kąpie się w…piasku. Tak, to najlepszy sposób, na zachowanie czystości i zdrowia tego małego stworzenia. Do klatki warto wstawić dużą miskę z piaskiem (najlepiej bezpyłowym), który bez trudu można nabyć w każdym sklepie zoologicznym. Piasek można również pozyskać z innego źródła, pamiętając, że najpierw trzeba go „upiec” w wysokiej temperaturze, by pozbyć się wszelkich drobnoustrojów. Piasek należy regularnie wymieniać. A może jednak kąpiel? Chomiki Roborowskiego źle znoszą kąpiele w wodzie. To dla nich ogromny stres, ale – co gorsze – może być również niebezpieczne. Oleje ochronne znajdujące się w sierści są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Regularne usuwanie związane z myciem może mieć bardzo poważne skutki zdrowotne. Kąpiel powinna być stosowana tylko w razie konieczności, kiedy na przykład pupil pobrudził się substancją, której nie da się usunąć w normalny dla niego sposób. Jak oswoić chomika Roborowskiego? Chomiki Roborowskiego przeważnie żyją samotnie, są nieśmiałe i bardzo płochliwe. Oczywiście można je oswoić, ale wymaga to czasu i cierpliwości. Pierwsze dni w domu Przez kilka pierwszych dni lepiej zostawić w spokoju nowego domownika. Powinien dobrze poznać swoją klatkę i najbliższe otoczenie. A co potem? Na początek warto pokazać chomikowi swoją dłoń tak, by mógł podejść i poznać nowy zapach. Nie należy dotykać ani głaskać zwierzaka. Po kilku próbach chomik z pewnością zacznie podchodzić coraz śmielej. Powinno się unikać gwałtownych ruchów, które mogą wystraszyć zwierzę. Ręce powinny być czyste, nawet najdelikatniejszy zapach jedzenia może sprawić, że zwierzak ugryzie. Chomiki Roborowskiego są bardzo aktywne w nocy, dni poświęcają na sen. „Treningi” warto więc zaplanować w godzinach wieczornych lub porannych. Po ok. dwóch tygodniach można przejść do kolejnego etapu. Smakołyki Kiedy chomik pozna już dłoń opiekuna, czas na smakołyki (np. ziarna słonecznika). Do klatki należy wsunąć rękę z przysmakiem. Jeśli chomik nie podejdzie w ciągu 10 minut, oznacza to, że nadal się boi i trzeba wykazać się większą cierpliwością, czyli…powtarzać czynność do skutku. W momencie, kiedy chomik weźmie smakołyk, można spróbować lekko go pogłaskać, aby stworzyć pozytywne skojarzenie. Jeżeli ucieka, nie warto robić nic na siłę i zmuszać go do kontaktu. Chomik, który nie okazuje strachu przed interakcją jest gotowy na kolejny etap. Wyższy poziom znajomości Kolejnym krokiem w oswajaniu chomika jest próba podniesienia. Tutaj też warto wykazać się delikatnością, by nie stracić ledwo zyskanego zaufania. Do klatki należy wysunąć rękę ze smakołykiem. Kiedy zwierzak dostrzeże dłoń i podejdzie, należy ją lekko unieść i zaczekać aż na nią wskoczy. Jest to duży krok dla chomika i może zająć trochę czasu – nie można zniechęcać się po pierwszych (nieudanych) próbach. Zabawa nie powinna trwać dłużej niż 15 minut dziennie (przynajmniej przez pierwsze kilka tygodni). Dla wzmocnienia efektu obok klatki można umieścić przedmiot osobisty (np. koszulkę), by chomik przyzwyczaił się do nowego zapachu. Warto pamiętać, że chomiki Roborowskiego preferują raczej ograniczony kontakt z człowiekiem i najgorszą taktyką jest próba zmuszenia chomika do interakcji. Dla kogo chomik Roborowskiego? Opinie i fakty Rosnące zainteresowanie chomikiem Roborowskiego mówi wiele. Wyjątkowe, miękkie futerko i niespotykany wśród chomików temperament – to najczęstsze opinie. To idealny wybór dla wszystkich, którzy prowadzą nocny tryb życia lub dużo pracują. Nie sprawdzi się za to u osób, które mają lekki sen. Zwierzęta te są bardzo niezależne, nie potrzebują ciągłej uwagi a opieka podobna jest do tej w przypadku innych gatunków. Odpowiednia przestrzeń i wyposażenie klatki zaspokoją wszystkie potrzeby związane z aktywnością i zniwelują czynniki stresogenne. I już, to tyle – właśnie tak niewiele trzeba, by zyskać wspaniałego towarzysza w postaci chomika Roborowskiego. Zapisz się na newsletter! Koszatniczki, czyli gryzonie, które przez niektórych uważane są za kuzynów szynszyli, stają się coraz bardziej popularnymi zwierzątkami domowymi. Co jedzą koszatniczki i na co zwrócić uwagę podczas planowania diety dla tego zwierzątka? Ciekawostką jest, że koszatniczki pochodzą z Andów w Ameryce Południowej i niestety w tych rejonach traktowane są jako szkodniki, głównie ze względu na to, że lubią plądrować i niszczyć uprawy. W domowych warunkach szybko stają się jednak dobrym towarzyszem do zabaw. Stosunkowo łatwo je oswoić, a dzięki temu, że są aktywne niemal przez cały dzień, można łatwo i często nawiązywać z nimi kontakt. W przeciwieństwie do innych gryzoni, najwięcej energii mają w godzinach porannych orz popołudniowych, co z pewnością wpływa na lepszy sen właściciela. Czym karmić koszatniczki, aby cieszyły się dobrym zdrowiem? Ich dieta jest dosyć wymagająca, a jej najważniejszym punktem jest zwrócenie szczególnej uwagi na nadmiar cukru w ich posiłkach. 1. Co jedzą koszatniczki domowe? 2. Co mogą jeść koszatniczki, a na co powinny uważać? 3. Dyskusja w sprawie gotowych karm dla gryzoni Co jedzą koszatniczki domowe? Co mogą jeść koszatniczki bez obawy o ich zdrowie? Przede wszystkim należy podawać im niskowęglowodanowe produkty o niskiej zawartości cukru. Podstawą ich diety są wszelkiego rodzaju zioła, trawy, siano oraz gałązki drzew. Zioła należą do największych przysmaków dla koszatniczek. Ważne, aby były wysuszone – wówczas nie będą powodować wzdęć. Mięta, majeranek, pokrzywa czy melisa należą do jednych z ulubionych smaków tych gryzoni, warto więc podawać im je w codziennych posiłkach. Pamiętaj o tym, aby zioła, które serwujesz koszatniczce były ze sprawdzonego źródła i nie rosły w zanieczyszczonych miejscach. Siano, podobnie, jak u świnki morskiej, również stanowi ważny składnik diety koszatniczki. Pełni ważną funkcję przepychania jedzenia w układzie pokarmowym i ułatwia wydalanie. Jest więc istotnym składnikiem codziennej diety tych zwierzątek. Jeśli planujesz sam ususzyć trawę, zadbaj, aby pochodziła z czystych pól i łąk. Podobnie, jak w przypadku ziół, trawę podawaj zawsze dobrze wysuszoną, w przeciwnym razie koszatniczka będzie miała spore problemy ze strawieniem jej. Co jeszcze je koszatniczka? Żywienie tych zwierząt powinno opierać się także na korze drzew. Jest ona bardzo istotna w ich diecie, ponieważ jest cennym źródłem witamin oraz minerałów. To również dobry sposób na ścieranie siekaczy, co jest bardzo istotną praktyką dla wszystkich gryzoni. Podawanie koszatniczkom gałązek drzew sprawia im także sporą przyjemność, ze względu na obgryzanie gałązek z kory. Koszatniczki szczególnie przepadają za gałązkami oraz liśćmi drzew owocowych, które mają słodki zapach. Samych owoców lepiej im nie podawać, ponieważ zawierają zbyt dużo cukru i mogą być niebezpieczne dla jej zdrowia. Co mogą jeść koszatniczki, a na co powinny uważać? Koszatniczki posiadają niską aktywność insuliny, dlatego są szczególnie wrażliwe na wysoką zawartość cukru, który może powodować u nich cukrzycę. Ich dieta powinna więc opierać się na składnikach ubogich w węglowodany. Szczególnie trzeba uważać na produkty z wysoką zawartością cukru. Jeśli chcesz podać koszatniczce owoce, lepszym wyborem będzie na przykład owoc dzikiej róży, który jest namiastką owocowego przysmaku. Zwróć także uwagę, aby w gotowej karmie lub przekąskach dla koszatniczek cukier nie zajmował wysokiego miejsca w spisie składników lub w ogóle był wykluczony ze składu pokarmu. Gotowe karmy dla koszatniczek są sprawdzonym i wygodnym uzupełnieniem diety tych zwierzaków. Warto jednak pamiętać, aby stanowiły one minimalny udział w codziennej diecie pupila. Karmienie koszatniczek takimi popularnymi karmami jak na przykład VITAPOL Expert czy VERSELE-LAGA Chinchilla & Degu Complete to, zdawać by się mogło, wygodna alternatywa. Zwłaszcza że większość z nich zawiera siemię lniane, które dodatkowo wpływa na zdrowy wygląd sierści koszatniczki. Mimo że gotowe produkty zawierają kompleks suszonych ziół oraz witamin i, co ważne w przypadku tych zwierząt, są pozbawione cukru, należy podawać je raczej sporadycznie. Dyskusja w sprawie gotowych karm dla gryzoni W ostatnim czasie sporo mówi się na temat prawidłowego żywienia małych zwierzątek, przede wszystkim gryzoni. Ich właściciele bardzo odpowiedzialnie i mądrze podchodzą do tej kwestii – poszukują najlepszych rozwiązań dla swoich pupili. W tym kontekście często pojawia się dyskusja dotycząca karm komercyjnych. Skonsultowaliśmy się ze specjalistami, lekarzami weterynarii, którzy potwierdzili, że wiele popularnych karm ma właściwy procentowy udział włókna, białka i tłuszczy – można je zatem podawać. Należy jednak pamiętać, że, jak podkreśliliśmy w artykule, powinien być to zaledwie dodatek, a nie podstawa żywienia. Jak widać to, co je koszatniczka, tylko na pierwszy rzut oka może wydawać się nieoczywiste. Przez cały rok należy podawać im wysokiej jakości suszone trawy i zioła oraz owocowe gałązki. Niezwykle ważne jest również dbanie o czystość siana – nie może to być ściółka, gdyż koszatniczka może ją ubrudzić odchodami. Najważniejsze natomiast jest ograniczenie produktów o wysokiej zawartości cukru, który jest bardzo szkodliwy dla koszatniczek. Chomik - dżungarski, syryjski, Roborowskiego, panda. Niezależnie od tego, jakiej rasy chomika wybierzemy, z pewnością przyniesie on mnóstwo radości domownikom, a zwłaszcza dzieciom. To zwykle pierwsze zwierzątko, które trafia pod opiekę najmłodszych członków rodziny. Jednak zanim chomik pojawi się w domu, należy poznać najważniejsze zasady jego pielęgnacji i żywienia. Sprawdź, jak dbać o chomika. spis treści 1. Budowa anatomiczna chomika 2. Rasy chomików Chomik dżungarski Chomik syryjski Chomik Campbella Chomik Roborowskiego Chomik europejski Chomik chiński pręgowany 3. Co może jeść chomik 4. Jak dbać o chomika? Klatka czy akwarium Organizacja przestrzeni chomika Pielęgnacja chomika Oswajanie chomika 5. Czy chomiki przenoszą choroby 6. Czy chomiki wywołują alergię rozwiń 1. Budowa anatomiczna chomika Chomiki po obu stronach warg posiadają worki policzkowe, które są tak duże, że po ich napełnieniu są większe niż podwójny obwód głowy chomika. Policzki te służą do magazynowania pożywienia. Po przetransportowaniu go norki lub domku, chomiki opróżniają policzki, pocierając je przednimi kończynami. Zobacz film: "Zalety posiadania niepełnosprawnego zwierzęcia" Chomiki są posiadaczami szesnastu zębów, w tym dwóch siekaczy i sześciu trzonowców, które rozstawione są na górze i na dole. Zęby te są długokoronowe - szkliwem pokryte są także korzenie zębów, znajdujące się między zębiną a cementem. Rosną one całe życie chomika, więc aby nie doszło do ich przerostu, co skutkowałoby chorobami i urazami, chomiki muszą je ścierać, spożywając twarde pokarmy. Żołądki chomików składają się z dwóch komór: w pierwszej pokarm jest wstępnie trawiony, w drugiej zaś przechodzi właściwe trawienie. 2. Rasy chomików Chomik dżungarski Ten gatunek chomika naturalnie zamieszkuje tundrowe tereny Syberii i Kazachstanu. Pierwsze wzmianki o chomikach dżungarskich pochodzą już z końca XVIII wieku - wtedy Peter Simon von Pallas uznał go za odmianę myszy. Błąd ten naprawił dopiero Ned Hollister w 1912 roku, przypisując chomika do gatunku pęcherzostopych. Chomik dżungarski, znany także jako chomik syberyjski, może osiągnąć wagę od 20 do 45 gramów, a całkowita długość jego ciała to około 10 cm. Samice zazwyczaj są jeszcze mniejsze. Tułów tego gryzonia jest krótki i zwarty, oczy wypukłe, a uszka krótkie. Chomiki syberyjskie prowadzą raczej nocny tryb życia, podobnie jak chomiki syryjskie. Jednak w przeciwieństwie do swojego większego kuzyna, syberyjczyki nie zapadają w sen zimowy ani letni, a jedynie magazynują pod skórą większą ilość tłuszczu. Pomaga im to przetrwać zimowe temperatury. Ciekawą odmianą chomika dżungarskiego jest tzw. chomik panda, mylnie postrzegany jako osobna rasa chomika. Jego charakterystyczną cechą jest biało-czarne ubarwienie przypominające sierść pandy. Futerko chomików dżungarskich jest miękkie i najczęściej ciemne. Powszechnie występuje też w odmianie popielatej i perłowej. W naturalnych warunkach życia, futerko jaśnieje zimą i wraca do poprzedniego koloru wiosną. W warunkach domowych takie zjawisko występuje rzadko, choć może się pojawić. Gatunek ten może wystąpić także w innych kolorach: pomarańczowym, niebieskim, brązowym, beżowym. Nie jest to jednak jego naturalna cecha, a prawdopodobnie wynik krzyżowania syberyjczyków z innym gatunkiem - chomikiem Campbella. Chomiki dżungarskie uważane są za zwierzę towarzyskie. Są bardzo przyjazne, łatwe do oswojenia i łagodne, chyba że mają za sobą przykre doświadczenia. Osobniki wychowane w zarejestrowanych hodowlach są na ogół przyzwyczajone do człowieka i chętnie się do niego garną. Ten gatunek chomika jest bardzo samodzielny w kwestiach higieny. Sam czyści sobie futerko, a więc nie ma potrzeby dodatkowo się tym zajmować. Podstawowa pielęgnacja naszego gryzonia będzie się więc ograniczać do zachowania czystości w klatce, regularnej wymiany wody i pożywienia, a także podłoża. Chomiki dżungarskie potrzebują też stale nowych zabawek, ponieważ szybko się nudzą, a należą go zwierząt ruchliwych i aktywnych. Chomik syryjski Jest to najbardziej znany gatunek chomika. Został wyłowiony w 1839 roku przez George Waterhouse, brytyjskiego zoologa, w okolicy Aleppo w Syrii i wystawiony do oglądania w Londyńskim Muzeum Brytyjskim. Ta odmiana chomika szybko się rozmnaża i łatwo ją utrzymać, stąd często była wykorzystywana do badań i eksperymentów hodowlanych. Od 1945 roku chomiki tej odmiany zaczęto trzymać w domach. Chomik syryjski ma około 15 centymetrów długości, waży mniej więcej od 130-180 gram. Jego grzbiet jest złocisty lub brązowozłocisty, posiada biały brzuszek, który zazwyczaj jest jaśniejszy od grzbietu. W wyniku eksperymentów uzyskano chomiki tej rasy także o innym ubarwieniu, jak np. beżowym czy szarym, a nawet wielobarwnym. Po oby stronach grzbietu położone są jego gruczoły zapachowe. Chomik syryjski może się rozmnażać przez cały rok, samica zwykle rodzi małe siedem do ośmiu razy w ciągu roku. Chomik Campbella Jest wschodnim kuzynem chomika dżungarskiego. Zamieszkuje stepy i pułpustynie Mongolii oraz północny wschód Chin. Jego futerko jest koloru piaskowego, dzięki czemu stapia się w tło z otoczeniem. Posiada na grzbiecie czarną pręgę podobnie jak jego kuzyn, nie posiada jednak białych plam na bokach ciałka. W odróżnieniu od chomika dżungarskiego, odmiana ta nie zmienia namaszczenia również na zimę. Chomiki Campbella pojawiają się czasem w odmianie albinotycznej, czyli białej z czerwonymi oczkami lub żółtej z czerwonymi oczami. Samce tej odmiany łatwo się oswajają, jednak posiadają skłonność do czupurności i agresji, natomiast samice tej rasy są skłonne do konfliktów, dość często zdarza im się ugryźć opiekuna. Chomik Roborowskiego Jest to najmniejsza odmiana spośród wszystkich ras chomików. Posiada tylko 5 centymetrów długości, czyli tyle ile dwutygodniowy chomik syryjski. Jest koloru piaskowego, z lekko szarym odcieniem w ziemie i czerwonawym w lecie. Posiada białe łapki, pyszczek i brzuch. Nie ma plamek po bokach ciała ani czarnej pręgi na grzbiecie. Jego sposób poruszania jest podobny do chomika dżungarskiego, jednak jest zwinniejszy, bywa bardziej nerwowy, posiada większy temperament. Niezbyt nadaje się do głaskania, lecz przyjemnie się go obserwuje. Zamieszkuje piaszczyste pustynie Azji Środkowej, gdzie jego futerko stanowi dla niego świetny kamuflaż, a szybkość i zwinność pomagają mu uciekać przed zagrożeniami. Nie ryje skomplikowanych tuneli, zamiast tego wygrzebuje wąskie otwory w wydmach i za nimi buduje sypialnie. Chomik Roborowskiego bardzo lubi się kąpać w piasku, więc warto wsypać mu go do akwarium. Chomik europejski Największy spośród 14 gatunków. Jego pożywieniem jest głównie zboże. Pokarm, który znajduje, początkowo gromadzi w torbach policzkowych, po czym magazynuje go w norce. Gromadzi wielkie zapasy w porach jesiennych, które potem zjada w przerwach między snem zimowym, potrafi zaciekle bronić swoich zapasów. Stał się symbolem zapobiegliwości, zdarzały się przypadki, że znaleziono do 60 kg zboża w norkach tych chomików, jednak w obecnych czasach, dzięki kombajnom i dokładnemu zbieraniu zboża, chomiki te nie są w stanie zebrać zapasów na jedną zimę. Chomiki tego gatunku są samotnikami, każda z płci żyje na innych terytoriach, jednak w okresie rui pomieszkują razem. Oprócz zboża, w porze letniej żywią się także żabami, jaszczurkami, dżdżownicami, ślimakami i owadami. Chomik europejski może osiągnąć wielkość dużej świnki morskiej, samice zaś są zwykle mniejsze, do 25 centymetrów. Ich umaszczenie jest brązowo-złociste, brzuszki mają czarne. W okresie letnim głębokość ich norek wynosi około 60 centymetrów, w zimie nawet do dwóch metrów. Tunele, które ryją pod ziemią mają około 10 metrów długości. "Mieszkanie" chomika zwykle ma sypialnię, spiżarnię oraz ślepe zaułki, które pełnią rolę toalet. Wrogami chomika europejskiego ptaki drapieżne, borsuki i lisy. W razie niebezpieczeństwa chomiki ewakuują się do norek za pomocą jednego z wielu zrobionych w takich celach pionowych wejść. Chomiki tej odmiany nigdy nie zostały udomowione, były wręcz przepędzane przez rolników, którzy widzieli w nich swojego wroga. W chwili obecnej chomik europejski jest jednym z gatunków zagrożonych, jest umieszczony na liście chronionych zwierząt. Chomik chiński pręgowany Chomik chiński pręgowany zamieszkuje w wielu różnych środowiskach, jednak rzadko można go spotkać na piaskowych pustyniach, na wilgotnych podłożach i wśród wysokich gór. Jego długość dochodzi do 11 centymetrów, jego sylwetka jest mniejsza od odmiany syryjskiej, jednak oprócz tej różnicy dwa te chomiki są do siebie podobne, mają także podobny sposób poruszania, choć różnią się także biegnącą wzdłuż grzbietu czarną pręgą. Chomika tej odmiany charakteryzuje długi, bezwłosowy ogon, po którym można poznać pokrewieństwo tej rasy z nornikiem. Odmiana ta szybko przystosowuje się do otoczenia, zdarza mu się być aktywnym w godzinach dziennych. Posiada delikatną budowę i jest niewielkich rozmiarów, co może skutkować doznaniem obrażeń podczas nieodpowiedniego i nieostrożnego obchodzenia się z nim. Chomik tej odmiany umie się wspinać na duże wysokości oraz schodzić bezpiecznie na dół. Posiada duże wyczucie wysokości. 3. Co może jeść chomik Istnieją specjalne zasady żywienia chomików, których należy przestrzegać. Głównym ich źródłem pożywienia jest specjalna karma, która zawiera mieszankę przeznaczoną dla gryzoni. Można je również dokarmiać nasionami: owsa jęczmienia lnu sorgo kukurydzy pszenicy prosem pestkami z dyni Chomiki mogą się żywić również warzywami, np. marchwią burakami rzepą liśćmi kalafiora brokułami słodką papryką pomidorami pietruszką a także owocami, np. arbuzami bananami truskawkami gruszkami winogronem jabłkami malinami Ich przysmakiem mogą być też zioła, takie jak, np. krwawnik pospolity tasznik pospolity koniczyna mniszek pospolity gwiazdnica pospolita liście maliny koper starzec zwyczajny Zwierzęta te chętnie jedzą owady, które są dla nich źródłem białka, zwłaszcza larwy mącznika. Specjalnego żywienia wymaga chomik dżungarski. Podstawą diety chomików tej rasy są produkty o małej zawartości cukru - gatunek ten ma tendencję do cukrzycy. Należy mu podawać odpowiednio zbilansowaną karmę dobrej jakości, to znaczy bez dodatku kolorowych chrupek i granulatu. Owoce, ze względu na zawartość cukru, należy podawać nie częściej niż raz, dwa razy w tygodniu. Dieta tego chomika powinna zawierać nie tylko zboża, orzechy i pestki, ale także białko zwierzęce. Jeżeli chomik upodoba sobie jakiś konkretny składnik gotowej mieszanki, który może spowodować jego nadwagę (np. pestki słonecznika), należy ręcznie redukować jego ilość, zanim wrzucimy karmę do miseczki. Chomikom - niezależnie od rasy - nie powinno podawać się: fasoli solonych orzeszków owoców cytrusowych słodyczy cebuli owoców pestkowych 4. Jak dbać o chomika? Chomikowi należy zapewnić dobre warunki do życia. W tym celu klatkę lub akwarium - każda z opcji omówiona poniżej - powinno się ustawić na właściwym miejscu (nie może znajdować się bezpośrednio na słońcu) i dobrze wyposażyć. Klatka czy akwarium Chomiki mogą żyć w akwarium, terrarium lub w klatce. Ze względu na zdolności wspinaczkowe chomików, klatka może się okazać idealnym rozwiązaniem. Pozwoli im na codzienne ćwiczenia łapek przy okazji wspinania się po prętach. W klatce jest również dużo lepsza cyrkulacja powietrza niż w akwarium czy terrarium. Klatkę łatwiej jest także posprzątać, ponieważ w tym celu wystarczy tylko odczepić górę i wyczyścić kuwetkę. Ze szklanym, ciężkim akwarium może to być trudniejsze - mało poręczne jest zarówno wyjmowanie trocin, jak również mycie akwarium. Klatka jest także wygodniejsza z uwagi na mniejsze ryzyko uszkodzeń. W klatce równiez wygodniej mocowac zabawki dla chomika. Do klatki bez problemu można doczepić drabinki czy kołowrotek. Akwarium musi mieć dodatkowo przyssawki do ich mocowania. Jednakże, biorąc pod uwagę rozmiar chomika, akwarium może być lepszym rozwiązaniem - małe chomiki mogą próbować przeciskać się przez szczebelki. Dobrą opcją w takim przypadku może być również terrarium lub klatka z minimalnymi pręcikami. Akwarium czy terrarium może sprawdzić się również, jeżeli zależy na czystości otoczenia - chomiki mogą przez klatkę wykopywać trociny. Jeżeli jednak zdecydujemy się na akwarium zamiast klatki, bardzo ważne jest, aby jego pokrywa była bardzo ciężka - chomiki są sprytne i uwielbiają ucieczki. Jeśli zdecydujemy się na klatkę, należy pamiętać, że jej wymiary powinny wynosić minimalnie 40 x 60 cm, a odległość między prętami nie powinna przekraczać jednego centymetra. Organizacja przestrzeni chomika Podłoże dla chomika Bardzo ważnym elementem jest podłoże klatki, akwarium. Najlepsza będzie trocinowa wyściółka, zrobiona z drzewa sosnowego, które jest wyjątkowo chłonne i nietoksyczne dla chomików. Chomiki mają niezwykle rozwinięty węch, są w związku z tym bardzo wrażliwe na wszelkiego rodzaju zapachy. Aby zapewnić mu pełny komfort, powinniśmy wymieniać mu jego podłoże przynajmniej jeden raz w tygodniu, jeżeli pojawi się potrzeba to jeszcze częściej. My również na tym zyskamy, ponieważ sami unikniemy nieprzyjemnych zapachów. Z klatki zawsze należy usuwać niedojedzone resztki pożywienia, ponieważ mogą się psuć i być niezdatne do spożycia, mogą chomikowi zaszkodzić. Domek dla chomika Podstawowym elementem wyposażenia klatki czy akwarium jest domek dla chomika. Może to być specjalny domek, wykonany z plastiku lub drewna. Można także zrobić taki domek z pudełka tekturowego. Zapewniamy w ten sposób gryzoniowi niewielką prywatność, Zabawki dla chomika Klatkę, akwarium czy też terrarium dobrze jest wyposażyć we wspomniane wcześniej zabawki, służące rozwojowi i rozrywce chomika. Będą to między innymi: drabinki - chomiki bardzo lubią przechodzić przez wszelkiego rodzaju przejścia, zakamarki, dlatego dobrze jest jego klatkę zaopatrzyć w drabinki i rurki. Dobrze jest również zamontować pięterka, aby chomik mógł się wspinać, kołowrotek - najważniejszy element wyposażenia. Ponieważ chomik prowadzi życie nocne, przed zakupieniem tej zabawki, warto sprawdzić głośność, z jakim pracuje, aby nie przeszkadzał podczas nocnego wypoczynku. Kołowrotek powinien być duży (mniej więcej 20 cm średnicy). sieć tuneli i podwyższeń - każdego dnia chomiki pokonują nawet kilka kilometrów, dlatego świetnym rozwiązaniem będzie sieć tuneli i podwyższeń Powinniśmy zapewnić chomikowi dużo ruchu, również wypuszczając go codziennie z klatki. Można zakupić specjalną kulę do biegania, co zapewni pełną kontrolę nad nim i zabezpieczy przed jego ucieczką. Pielęgnacja chomika Zanim zdecydujemy się na zakup chomika, warto też dowiedzieć się, w jaki sposób go pielęgnować, aby jak najdłużej mógł komfortowo funkcjonować. należy zawiesić poidło w klatce i w miarę potrzeb uzupełniać je świeżą wodą pitną. Poidło nie może dotykać trocin, ponieważ mogą gnić od wody i doprowadzić chomika do choroby, należy podawać chomikowi karmę dwa razy dziennie, przez cały rok należy dostarczać mu świeżych owoców i warzyw. Przy wprowadzeniu do jadłospisu nowego składniku, należy dawać zwierzaki małe porcje, by stopniowo przyzwyczajać do niego organizm, klatkę należy sprzątać przynajmniej raz w tygodniu. W czasie tym należy umieścić chomika w bezpiecznym miejscu, a klatkę zanurzyć w wodzie z odrobiną środka do dezynfekcji. Następnie należy wysuszyć klatkę i wsypać nowe, czyste i suche trociny, nie wolno kąpać chomików, gryzonie te myją się same. Gdy wyczujemy nieprzyjemny zapach z klatki, oznacza to, że pochodzi on od trocin i trzeba je częściej wymieniać, w przypadku, gdy wybieramy się w podróż dłuższą niż trzy dni, należy chomika wziąć ze sobą lub poprosić kogoś o zaopiekowanie się nim. Zawsze należy pamiętać, że jest to żywe stworzenie, zawsze trzeba mieć zupełną kontrolę nad jego małym opiekunem. Oswajanie chomika Nowo zakupionemu chomikowi trzeba pozwolić oswoić się z jego nowym domem. Przez początkowy okres kilku dni dobrze jest ograniczyć się tylko do sprzątania i karmienia, nie ruszając chomika zbytnio. Następnie można zacząć powoli oswajać zwierzątko. Na początek dobrze jest dokładnie umyć ręce bezzapachowym mydłem, szczególnie warto to zrobić po wcześniejszym kontakcie z innym zwierzakiem. Zapach rąk opiekuna ogrywa bardzo ważną rolę podczas oswajania chomika. Jeśli nasz gryzoń poczuje obecność innego zwierzaka, może nie pozwolić się dotknąć, a nawet stać się agresywny. Najlepszą porą dnia na oswajanie będzie wieczór - zwierzę to z uwagi na jego nocny tryb życia, będzie wtedy wyspany i w dobrym humorze. Warto zawsze to robić o tej samej porze dnia. Najłatwiej oswaja się chomiki młode, starsze są mniej ufne. Najlepszą rasą do oswajania jest chomik syryjski. Oswajanie chomika przebiegnie sprawnie, jeśli będzie delikatnie i z wyczuciem głaskany i dotykany. W przypadku obecności innego zwierzęcia domowego, należy zapewnić gryzoniowi bezpieczeństwo, ponieważ pozostawiając go bez opieki, może paść ofiarą kota lub psa. Ważne jest to, by chomika chronić od stresu, ponieważ w nadmiernych ilościach może zaburzyć układ odpornościowy gryzonia, a to naraża go na choroby. Czynniki narażąjące go na stres to przykładowo: zmiana miejsca zamieszkania transport (nawet w obrębie jednego mieszkania) nagła zmiana karmy zmiana właściciela poród i rodzicielstwo 5. Czy chomiki przenoszą choroby Chomiki mogą przenosić wiele chorób, takich jak: tasiemczyca salmonelloza listerioza wścieklizna riketsjoza leptospiroza Mogą rówineż przenosić bakterię Escherichia coli czy Capylobacter, wywołującej u człowieka biegunkę. Są one wydalane wraz z kałem chomika. Aby ograniczyć ryzyko zakażeń, warto dbać o gryzonia i jego otoczenie oraz przestrzegać zasad higieny. Po każdym kontakcie z chomikiem należy umyć dokładnie ręce i dbać, aby robili to również inni domownicy. Rekomendowane przez naszych ekspertów 6. Czy chomiki wywołują alergię Chomiki mogą być przyczyną alergii. Alergia na chomika rozwija się u mniej więcej 15 proc. właścicieli tych gryzoni. W przypadku chomików czynnikami uczulającymi są jego białka, znajdujące się w ślinie, łoju czy też w moczu, ale także w trocinach czy sianie. Alergeny tego zwierzaka znajdują się głównie w kurzu domowym na miękkich wykładzinach, na podłogach, w powietrzy czy też na łóżkach w sypialniach. Do najczęstszych objawów alergii na chomika należą: zapalenie spojówek nieżyt nosa łzawienie oczu obrzęk okolicy twarzy, jamy ustnej, gardła i nosa, objawy astmy ze świszczącym oddechem i trudnością z nabraniem powietrza, pokrzywka świąd skóry wypryski atopowe Jeżeli objawy te pojawią się, gdy w domu mieszka chomik, konieczna może okazać się wizyta u alergologa, który skieruje na testy skórne, aby ustalić co dokładnie wywołało uczulenie. Alergia na gryzonie jest dość częstym zjawiskiem, więc w tym właśnie przypadku również ten czynnik mógł spowodować taką reakcję. W sytuacji, gdy okaże się, że tak jest w rzeczywistości, klatkę należy przenieść poza sypialnię. Należy ograniczyć kontakty alergika z chomikiem, ściółkę dobrze jest wymienić na hipoalergiczną. Powinno się jeszcze częściej sprzątać klatkę, oraz zrezygnować z dywanów, tapicerek i narzut. Alergik może otrzymać od lekarza leki antyhistaminowe, które zmniejszają objawy. Można także zdecydować się na odczulanie, jednak jest to leczenie dość długotrwałe, trwa zwykle od 3 do 5 lat. Czasem objawy alergii na chomika, jak np. astma oskrzelowa, są na tyle silne, że ze względów zdrowotnych musimy zwierzę oddać. Warto wtedy znaleźć osobę, która chętnie się naszym zwierzakiem zajmie, która z przyjemnością go przygarnie. Można także poprosić o pomoc jedną z organizacji, które zajmują się gryzoniami. Kiedy znajdziemy chętną osobę na naszego chomika, dobrze jest przeprowadzić rozmowę z potencjalnym właścicielem, dowiedzieć się, jakie ma podejście do zwierząt i jaką motywacją kieruje się, chcąc nabyć zwierzaka. Będzie to pomocne w podjęciu decyzji o przekazaniu go tej osobie. Po oddaniu chomika możemy poprosić o przesłanie kilku fotografii po jakimś czasie mieszkania u nowego właściciela. W taki sposób przekonamy się, czy oddaliśmy zwierzę w dobre i odpowiednie ręce. Zobacz też: Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza. polecamy

czy chomiki mogą jeść paprykę